فراموشم می کنی یا نه ؟

 نمی دانم ؛ من اما غفلتی هرگز زیاد تو نخواهم داشت

 حتی اگر در دل اسیر بدترین توفان احساس باشم

 یا که گر حتی نباشد روزنی تا بتابد نورکی بر کلبه امید من

 همچنان می خواهمت گفتن

 من اما غفلتی هرگز زیاد تو نخواهم داشت

 آری . . . . .

اگر نمی توانی بلوطی بر فراز تپه ای باشی، بوته ای در دامنه ای باش ولی بهترین بوته ای باش که در کناره راه می روید.

انداز کنار اگر نمی توانی بوته ای باشی، علف کوچکی باش و چشم شاه راهی را شادمانه تر کن.

اگر نمی توانی نهنگ باشی، فقط یک ماهی کوچک باش ولی بازیگوش ترین ماهی دریاچه! همه ما را که ناخدا نمی کنند، ملوان هم می توان بود.

در این دنیا برای همه ما کاری هست کارهای بزرگ و کارهای کمی کوچکتر و آنچه که وظیفه ماست ، چندان دور از دسترس نیست.

اگرنمی توانی شاه راه باشی ، کوره راه باش.

اگر نمی توانی خورشید باشی، ستاره باش. با بردن و باختن اندازه ات نمی گیرند.

هر آنچه که هستی،بهترینش باش

مانده ام در کوچه های بی کسی

سنگ قبرم را نمی سازد کسی

مُردم خاکسترم را باد برد

بهترین یارم مرا از یاد برد

--------------------------------

بودنم را هیچ باور نداشت

هیچ کاری به کار من نداشت

بنویسید بعد مرگم روی سنگ

با خطوطی نرم زیبا وقشنگ

آنکه خوابیده در این گور سرد

بودنش را هیچ باور نکرد

ون که یه وقتی تنها کسم بود
          تنها پناه دل بی کسم بود
              تنهام گذاشتو رفت از کنارم
                       از درد دوریش من بی قرارم
                       خیال می کردم پیشم می مونه
                                  ترانه عشق واسم می خونه
                                            خیال می کردم یه هم زبونه
                                                       نمی دونستم نامهربونه
                                                            با این که رفته اما هنوزم
                                            از داغ عشقش دارم می سوزم
                                       فکر و خیالش همش با هامه
                           هر جا که می رم جلو چشامه
                          دل می خواد تا دووم بیارم
                 رو درد دوریش مرحم بزارم
      اما نمی شه راهی ندارم
نمی تونم من طاقت بیارم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شود

         طلب عشق زهر بی سر و پایی نکنیم

                    یادمان باشد اگر این دلمان بی شود

                             طلب مهر ز هر چشم خماری نکنیم

                                      یادمان باشد که دگر لیلی و مجنون نیست

                                                به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم

                                                          یادمان باشد که در این بهر دو رنگی وریا

                                                                                دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم

                                                           یادمان باشد اگر از پس هر شب روزیست

                                             دگر آن روز پی قلب سیاهی نرویم

                                   ولی آخه تو بگو با دل عاشق چه کنم

                  یاد من هست طلب عشق ز هر نکنم

       یاد من هست که باشم همه عمر بهر تو پاک

                     یاد تو باشم و هر دم بکنم با تو خلوت 

                           یاد تو باشد ازاین پس من و تو ما شده ایم

  هر دو عاشق دو پرستو دو مسافر شده ایم!.

آنگاه
47 تست روانشانسی
[عناوین آرشیوشده]